آلودگی طبیعی پشه خاکی های سرژانتومیا دنتاتا در منطقه اردبیل به لیشمانیای خزنده

هدف: در این مطالعه حشره شناسی برای تعیین پشه خاکی های ناقل لیشمانیا، تعداد 358 پشه خاکی متعلق به جنس سرژنتومیا در کانون بومی لیشمانیوز احشایی شمال غرب ایران بررسی شدند. مواد و روش ها: dna سینه و شکم پشه خاکی استخراج شد و آلودگی طبیعی آن ها به لپتوموناد به کمک روش semi-nested pcr و تعیین توالی بخشی از ژن its-rdna مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که دو نمونه پشه خاکی سرژنتومیا دنتاتا به انگل های لیشمانیای خزندگان متعلق به زیرجنس سارولیشمانیا آلوده بودند. آنالیز و مقایسه توالی dna ژن مربوط با اطلاعات بانک جهانی ژن نشان داد که توالی آن 76 درصد با لیشمانیا (سارولیشمانیا) آدلری مشابهت دارد. با این حال برای تعیین هویت نهایی آن ها باید مطالعات بیشتری صورت پذیرد. از نکات جالب توجه این که در این مطالعه یک عدد پشه خاکی گونه سرژنتومیا سینتونی از اماکن انسانی صید شد که از خون هموگلوبین دار میزبان پستاندار تغذیه کرده بود. نتیجه گیری: زیرجنس سارولیشمانیا به علت فقدان فاکتور لیپوفسفوگلیکان توانایی ورود به سلول های فاگوسیت کننده را نداشته و برای انسان بیماری زا نیستند. گلیکواینوزیتول فسفولیپید ساختاری است که در این نوع انگل ها وجود داشته و با سرم بیماران کالاآزاری، کمپلکس آنتی ژن- آنتی بادی ایجاد می نماید. به علت شباهت آنتی ژنیکی این نوع انگل ها و انگل های لیشمانیای آلوده کننده پستانداران، در بررسی های سرولوژیک امکان گزارش مثبت های کاذب کالاآزار وجود دارد. ناقل این نوع انگل ها جنس سرژانتومیا است که بعضی از زیرجنس های آن مانند سینتونیوس مشخصات حدواسط جنس فلبوتوموس را نشان می دهند. بعضی از گونه های این زیرجنس، قادر به گزش انسان هستند. این نخستین گزارش از خونخواری سرژنتومیاها از پستانداران و حضور انگل مشابه لیشمانیا (سارولیشمانیا) آدلری در ایران است.